Margriet
Tijdens een dagje shoppen met mijn dochter vind ik in een kringloopwinkel een bijzonder blikje. 'Een blik vol geluk' staat erop. Er zitten voorbedrukte kaartjes in en daarop staan geluksmomentjes.
Het blikje vind ik leuk en mijn dochter bevestigt dat 'Echt iets voor jou, mam.' Dus koop ik het. Bij thuiskomst haal ik de voorbedrukte kaartjes eruit en besluit het blik te vullen met mijn eigen geluksmomentjes. Dat doe ik om ze later nog eens terug te lezen en om dan nog eens te genieten van die momenten. Het maakt me bewust van hoeveel klein geluk er is in mijn leven.
Terugblik
Dan is het ineens oudejaarsavond en zit ik op de bank met voor me het kleine blikje op tafel.
Het afgelopen jaar heb ik het gevuld met mijn buitengewone genietmomentjes, momentjes die me een gelukkig, blij of dankbaar gevoel hebben gegeven.
Het is tijd om het doosje te openen en terug te gaan in het voorbije jaar. Ik haal het deksel van het blikje een zie heel veel briefjes. De eerste die ik openvouw brengt me terug naar zaterdag 30 januari én Lauwersoog.
Op het briefje staat naast de datum en locatie: 'Ijsvogel gespot! Dichtbij' en 'euforisch gevoel, wat mooi en bijzonder'.
Meteen is het in mijn hoofd weer zaterdagmiddag en zie ik voor me hoe het ging. Ik zou bij vrienden op bezoek gaan, voorafgaande daaraan wandel ik een route door het Lauwersmeergebied. Aan het eind van de wandeling loop ik langs een brede sloot. Daar zie ik aan de overkant een man en vrouw staan, ze turen over het water en wijzen met hun vinger. Dit maakt me nieuwsgierig en ik kijk in de aangewezen richting. De man en vrouw zien me kijken en roepen 'We hebben een ijsvogel gezien!´Mijn enthousiasme is gewekt.
De week ervoor zag ik mijn eerste ijsvogel en dat was buitengewoon genieten. Het zou fantastisch zijn als ik nu weer eentje spot én misschien kan vastleggen. Dat zou ik echt geweldig vinden. Mijn geduld word beloond. Iets blauws vliegt razendsnel langs en strijkt neer aan de waterkant. Wat bijzonder en prachtig is dit! Met een lach op mijn gezicht leg ik het briefje naast me neer, wat mooi om nog eens te beleven.
Excuses voor de kwaliteit van de foto!
Maar zie jij de ijsvogel ook?
Ik pak een nieuw briefje en terwijl ik 'm openvouw vraag ik me af 'Waar brengt deze me naartoe?' Het blijkt 7 maart te zijn.
'Verjaardagslied van koolmees in het het bos. Verrassing! Bemoedigend! Ontroerend!" staat er op het briefje en meteen weet ik het weer: het is zondag en mijn verjaardag. Omdat ik op dat moment alleen woon, zijn mijn kinderen er niet die ontbijt op bed brengen, cadeautjes voor me hebben en 'Lang zal ze leven' voor me zingen.
Dat mis ik en daardoor ga ik die ochtend met een melancholisch en een beetje triest gevoel op pad, wandelen in het bos. Als ik nog maar net op pad ben, hoor ik een vogeltje fluiten. Dat vogeltje blijkt een koolmees te zijn die vlak voor me op een tak zit. Daar zingt die het hoogste lied en dat blijft die doen terwijl ik dichterbij kom. Wat een verrassing! Zo'n bijzonder en zuiver verjaardagslied is er nog nooit voor me gezongen. Het ontroert me en maakt me blij. Mijn kinderen zingen dan wel niet voor me, dit vogeltje maakt het goed met dit mooie lied en stil en bemoedigt wandel ik verder.
Nu, op de bank, raakt het me weer. Ik zucht diep en blijf even stil zitten.
Nog even wacht ik voor ik het volgende papiertje pak. Als ik lees wat erop staat, brengt het me meteen terug naar een bijzonder ontmoeting op 20 maart.
Na een wandeling door de bossen bij Norg, kom ik terug bij mijn auto, die in het centrum van het dorp staat geparkeerd. Naast de auto staat een bankje en daar ga ik zitten om te lunchen.
In het parkje voor het bankje zijn een man en twee meisjes afval aan het verzamelen. De meisjes hebben er zichtbaar plezier in. En een van de twee kijkt af en toe naar mij. Ineens komt ze naar me toe lopen en ze heeft een geplukte krokus in haar hand. Als ze voor me staat zegt ze: 'Alsjeblieft, deze is voor jou. Heb ik speciaal voor je geplukt... en ik heet Lauren.' Ik voel me verrast en geraakt door haar openheid en onbevangenheid. Dat vind ik bijzonder!
Ze kletst een paar minuutes door over het opruimen van het afval en dan is ze er klaar mee. 'Dahag' en 'Ik ga weer verder hoor.' Ze loopt naar haar vader en zusje en draait zich nog één keer om en zwaait naar me. Met een blij gevoel rijd ik naar huis.
Het zit in een klein gebaar.
Veel genietmomentjes
Op die oudejaarsavond komen er nog veel meer van dit soort momenten voorbij, bijvoorbeeld
Mijn blik vol geluk laat me nog een keer genieten van alle mooie momenten uit het afgelopen jaar en doet me beseffen hoeveel moois er in mijn leven is. Aan het eind van de avond is het blik leeg, tegelijk is mijn hart gevuld met dankbaarheid.
Om bewuster te zijn van geluk en blijdschap in je leven
deel ik hier een paar tips met je:
Laat je inspireren door mijn verhaal en maak je eigen geluksblikje. Zoek een leuk doosje of blikje en verzamel kleine papiertjes waarop je geluksmomenten noteert. Op moeilijke dagen kan het openen van dit blikje je helpen herinneren aan de mooie momenten in het leven.
Door je te concentreren op positieve ervaringen, zelfs als ze ogenschijnlijk onbeduidend zijn, kun je uiteindelijk je algehele welzijn verbeteren en veerkracht opbouwen in moeilijke tijden.
Richt je aandacht op het heden en waardeer de kleine genoegens van het moment. Of het nu gaat om een kop koffie in de ochtend, een zonnestraal door het raam, of een vriendelijk gebaar van een collega - bewust zijn van het huidige moment kan bijdragen aan een dagelijkse dosis geluk.
Copyright © Alle rechten voorbehouden
